ملت افغانستان مداوم باگرانی اجناس مواجه بودندعمومابرای هرکشورجنگ زده این اتفاق میافتد.شخص شماره یک طالبان وشخص شماره یک داعش وشخص شماره یک کشورهای خارجی ازدیدگاه همه ملت افغانستان افرادی بودندکه به دنبال هوس بازی های دنیایی ودینی مردم رابازی میدهندوحتی اجازه تعذیه امام حسین رانمیدهند.
اداره افغانستان ازنگاه همه افرادغریبه باهمه چیزافغانستان فقط هزینه بالابرای مملکت محسوب میشدوصلح دراین مملکت یک خواب ورویاتفسیرشده بود.تمام شخص های شماره یک زمانی که باتعذیه امام حسین وروزه ماه رمضان مشکل پیدامیکردندبه مرورتندروی وخراب کاری وافراط وتفریط مینمودندوکارهاراگردن شخص شماره یک دیگرمیانداختند.برای نمونه مدرسه شیعیان بمب گذاری میشدوطالبان مقصرمعرفی میشدبعلاوه شخص های شماره یک دیگروجنگ ودرگیری رخ میدادوکل زیرساخت های افغانستان خراب میشد.هیچ شخص شماره یکی انگارنزدخداوامام حسین روسفیدنبود.
