ابلیس دوهزارسال سجده کرده بودوبعدازدوهزارسال سجده نمیتوانست بازخدارادرک کند.آیاخالق جهان آفرینش مداوم درحال خلق کردن موجودات هست؟طول عمرابلیس شامل جانوران منقضی شده زیادی بودکه بواسطه نافرمانی مجازات شده بودندوبواسطه توبه عفوشده بودند.
روزگارخوش ابلیس باآمدن حضرت آدم وحواسیاه شد.وقتی آن دوخلقت دانایی وترس ازبه وجودآمدن درجهان هستی راداشتندمشکلات ابلیس کمترمیشد.ابلیس به دنبال آذوقه بودومداوم ازسرگرسنگی شکرنعمات مینمود.مانندتمساحی که درعمق رودخانه باکندی شکارمیکردبود.آدم بلندپروازبودوابلیس کمال اندیش نبود.امابلندپروازی درذات همه هست.
آدم میدانست دنیاگسترده هست سپس میگفت خداگسترده هست وسپس میگفت خدابلندمرتبه وداناترین وبخشنده ترین هست درانتهاشریکی برای ذات خداقائل نمیشدومیگفت شریک ندارد.مثل این بودکه به جهان اعلام سوال کنددانای کل شریک نداردهرکه بگویددانای کل شریک داردنسبت به خداوعلم اوخیانت کرده است.
زمانیکه آب ازسرابلیس گذشت گفت من داناترهستم آدمیزادتجربه عمرمن رانداردومن میتوانم اوراازگمراهان سازم.پایان قسمت اول
